Bijdrage over addendum RWP

Eerste termijn:

Dank u voorzitter,

Maar vooral ook dank aan mevrouw Korst om het addendum van de provincie onder onze aandacht te brengen. Precies haar punt natuurlijk, de eerste oproep in de motie aan het DB ondersteunen we daarom. Het stuk had inderdaad wel wat actiever onder de ogen van het AB mogen worden gebracht. 
 
Het addendum bleek hoe dan ook een genot om te lezen.

Ik wil er een paar dingen uit meegeven. 

Allereerst de cruciale zinsnede: ‘Brabant staat op een kantelpunt.’ 

de Partij voor de Dieren is tevreden dat dit er zo onomwonden staat. Wij zijn de partij van het kantelpunt en wij willen geen roepende in een oprukkende woestijn blíjven.

Wanneer je op een kantelpunt staat, zul je voor een radicaal andere aanpak moeten kiezen. 

Het addendum stelt precies die omslag voor, waar rijkswaterstaatdirecteur Henk Saeijs zijn hele carrière voor pleitte: Schuif aan bij moeder Natuur, want zij zorgt goed voor ons. 

Saeijs’ boodschap aan de waterschappen was al even duidelijk: waterschappen moeten het tegenovergestelde gaan doen wat ze nu nog geneigd zijn te doen. 

Harmonie met de natuur, in plaats van conflict, dát is zijn boodschap voor de toekomst.

Maar op hoge poten het gesprek met de provincie heropenen, lijkt ons gevaarlijk.. De tweede oproep aan het DB lijkt de Partij voor de Dieren daarop voor te sorteren. Voor je het weet lopen we weer vast in het overlegdoolhof.

En zoveel tijd hebben we niet meer. 

Het naderende kantelpunt noodt ons ertoe om – en ik citeer uit het addendum – ‘het oude’ voor een deel af te breken. En ik snap dat dat spannend is. Maar je kunt in plaats van zand in de machine strooien, beter tot actie overgaan. 

In het verleden zijn de waterschappen helaas vertragend gebleken.

Het huidige kabinet remt water en bodem sturend óók al weer af. Laten we als waterschappen nu niet weifelen, maar doorpakken.

En bedenk daarbij: de beste gesprekken, die heb je als je in beweging bent. 

Dank u wel.


Tweede termijn:

Eerst, nogmaals, het is goed dat het addendum er nu eindelijk is, ongetwijfeld na opnieuw jaren van overleg, mét alle partners, waaronder ook de Brabantse waterschappen, is samengesteld. Dus dat gesprek waar wen nu om vraagt, is permanent en altijd gaande. Mag je toch hopen! We zijn partners van de provincie, deel van de provincie zou ik haast zeggen.

En uit die gesprekken komt zo’n addendum voort. En dit addendum schenkt voor overheidsbegrippen klare wijn, en dat is fijn. 

We zouden als waterschap, of Brabantse waterschappen, dit addendum juist aan moeten grijpen, om aan de slag te gaan met… Er staat genoeg concreets in. Ik noem maar wat. Het updaten van de waterschapsverordening, het nieuwe waterbeheerprogramma van ná 2027 en iets heel concreets als het beregeningsbeleid.

Wat betreft de motie. 

Ik denk dat we ons niet teveel door achterdocht moeten laten leiden.

We kunnen overal spoken denken te zien,

Maar we kunnen ook denken:

Oude spoken uit het verleden confronteren, kan nog wel een zoete beloningen opleveren.