In de grond van de zaak is niets veranderd

Eerste termijn

Voorzitter,

Er bestaan vele invalshoeken voor de kwestie Caron.

De invalshoek waarop nu al weken wordt voorgesorteerd - gooi dat vervuilde slib dan toch maar in de plas - kiest de Partij voor de Dieren in elk geval niet.

We waren tegen het plan, een jaar geleden, en aangezien in de grond van de zaak niks is veranderd, zijn we dat nog.

We betreuren daarnaast de negatieve effecten die eventuele instemming op dit water en op andere wateren kan hebben. Het schept – denken wij - een precedent. En het vormt een groot risico op imagoschade voor het waterschap. De hele kwestie doet het vertrouwen in de waterschapspolitiek geen goed. We vragen daarom met klem om een hoofdelijke stemming.

Over waterschapspolitiek gesproken.

Gisteren bezocht onze fractie een seminar over het werk van het waterschap.

Aanwezig was ook Marleen van Rijswick, professor in de waterwetten. Zij vertelde over de KRW doelstellingen. Uiteraard grepen wij deze kans aan om te vragen of losstaande wateren, zoals de Plas Caron, nu wel of niet onder de KRW doelen vallen.

Professor van Rijswick antwoordde dat het feit dat een plas losstaat van andere wateren geen voldoende argument is om deze niet bij de KRW doelen te betrekken. Vennen liggen bijvoorbeeld ook los.

Daar komt nog bij… wanneer is water nu werkelijk losstaand? En wat is oppervlaktewater?

Ook de Plas Caron staat in open verbinding met het grondwaterpakket – en het water uit de plas kan in de Donge terechtkomen – bovendien heeft zich in Caron al een levensvatbaar ecosysteem kunnen ontwikkelen. Denk aan de kiezelwieren.

En dat is natuurlijk precies wat de KRW doelen beogen. Een betere ecologische toestand. Een achteruitgang in de waterkwaliteit is niet toegestaan, ook geen tijdelijke.

Na de lezing hebben we dit in een 2 op 1 gesprek nog eens geverifieerd. Ik zeg 2 op 1, omdat ook prof. Dr. Mr. Herman Havekes – niet voor niets het bestuurlijk geweten van de Unie van Waterschappen – hierbij stond. Ook hij bevestigde de duiding van mevrouw Van Rijswick onmiddellijk.

Voor de Partij voor de Dieren betekent dit gesprek des te meer reden om vast te houden aan ons eerdere weigeringsbesluit. En wij hopen dat het AB ons hierin volgt. Misschien moeten we de 2 professoren maar eens uitnodigen, om ook de rest van het AB bij te praten.

Vanavond hebben wij voor wat betreft de Plas Caron opnieuw de kans om te doen wat we eerder al deden. De hakken in het zand te zetten. Figuurlijk, niet letterlijk.

Er bestaan helaas voorbeelden genoeg van vergelijkbare plassen waar de laatste vos inmiddels met de noorderzon richting de stad is vetrokken.

Ik noem de Noorderplas, vlakbij onze grens in Tilburg.

De Noorderplas is ook ontstaan uit zandwinning, en is ook een plas die verondiept werd, een plas waarvan lang werd gedacht dat ie daarna verfraaid zou worden, om er op termijn een “beperkte” recreatieplas van te kunnen maken.

Moet u er nu eens gaan kijken

Het ligt er vol piepschuim, puin en plastic, bodemvreemde rommel die als vanzelf weer ander zwerfafval aantrekt. En dan zwijg ik nog maar over de vele dode vissen.

De eerste dode vis bij Caron is overigens al gemeld en wordt nu onderzocht.

Ik kom tot een afronding.

De kern van het betoog van de Partij voor de Dieren blijft, zoals altijd, principieel:

Wij hebben elk waterlichaam – groot of klein - nodig voor het behalen van de KRW doelen.

Niet het afvoeren van slib, maar het koesteren van water moet ook vanavond onze kerntaak én grondhouding blijven. Laten we ons hullen in die groenblauwe mantel, want die staat ons toch het best.

Dank u wel.

Tweede termijn

De Partij voor de Dieren baalt van het diffuse proces rond de Plas Caron.

Soms wel met enige galgenhumor.

In de aangeboden adviesnota bij Plas Caron viel het kopje ‘Winnend Samenwerken in Brabant’ op.

Niet van toepassing staat er dan…

Inderdaad. Winnend samengewerkt is er bij de voorgenomen toepassing duidelijk niet.

We hebben het gevoel dat zowel het Rijk en de provincie ons in de steek laten. Ik hoorde de portefeuillehouder zeggen: roeien met de riemen die we hebben, maar soms lijken we als overheid stuurloos in zulke zaken.

Maar we laten ook onszelf in de steek. Riemen moet je soms ook willen pakken om vooruit te komen.

De Partij voor de Dieren pleit nogmaals voor een second opinion op deze zaak van een onafhankelijke advocaat. Wij geloven dat we er bij de Raad van State sterker voorstaan dan nu wordt voorgedaan.

Sterker nog, een betere second opinion dán een zaak bij de Raad van State kunnen wij ons niet voorstellen, en de uitkomst kan ons en andere overheden helpen soortgelijke plassen in de toekomst beter te beschermen.

Misschien biedt K3Delta ons hier dus eigenlijk al een avond lang een verdekte kans!

Een vraag van onze kant die nog onbeantwoord bleef door de portefeuillehouder:

Hoe het kan dat er wordt gezegd dat er 0 meldingen waren van dode vissen, terwijl die er wel degelijk zijn geweest.

De dieren hebben geen stem, maar ze moeten wel gezien worden. Uiteindelijk is de plaats in de eerste plaats hun habitat, geen vuilstort.

Afrondend wil ik zeggen dat dit dossier een nare bijsmaak geeft.

Het is hoog tijd dat de overheid lessen trekt uit dit kafkaëske, of moet ik na vanavond zeggen… caroneske proces.

Dank u wel.