Over­win­nings­speech na verkiezing voor commissie geloofs­brieven

Voorzitter,

Mag ik nog een overwinningsspeech houden?

(Dijkgraaf: zeker, je hebt het woord)

Dank u wel AB-leden voor de overweldigende steun.

Dank u wel ook aan de heer Van der Kallen, om zich terug te trekken. Ik had graag op hem gestemd, dat had ik me ook voorgenomen, omdat ik het belangrijk vind dat er iemand vanuit de oppositie in deze commissie zit.

Ik had deze speech voorbereid, omdat ik dacht dat er vooraf ook nog wat gezegd mocht worden, maar dat was dus niet eens nodig, kunnen we nu stellen.

Goed, vorige week heb ik de respectabele leeftijd van véértig jaar bereikt.

Maar daarmee ben ik voor waterschapsbegrippen nog altijd piepjong. 

Jong genoeg om de leeftijdsdiversiteit in de commissie geloofsbrieven te behouden, nu mijn nóg jongere fractiegenoot Cynthia helaas vertrekt. Daardoor blijven er enkel wijze, oude mannen over in die commissie, gezien de overgebleven leden én mijn tegenkandidaten. En dat bedoel ik niet kwetsend. Zong Rod Stewart niet ooit al: ‘In my heart you will remain forever young’.

Diversiteit in die commissie is natuurlijk belangrijk. Een vrouw was denk ik daarom nog beter geweest, maar die geloofden het blijkbaar wel… Wie weet dat vrouwen dus gewoon weer de wijsten zijn in deze zaal.

Het AB weet inmiddels wat men van mij krijgt: een portie kritische eigenzinnigheid.

Ik geef toe: vergeleken met ‘de concurrentie’ ben ik nog nooit wethouder geweest, en ik heb ook nergens een patent op.

Wel heb ik het patent op flauwe grappen, daarom nog deze anekdote: toen ik 28 jaar geleden naar de middelbare school ging, meldde ik me meteen aan voor de verkiezingen van de leerlingenraad.

Ik won die verkiezing met 90 procent.

En ik was dus heel erg benieuwd of ik dat PR nog kon verbreken, en ja, het lijkt er wel op. 

Dank u wel.