Zie de vertraging in project Strijpen/De Berk als een nuttige nederlaag

Voorzitter,

Bijna 2 jaar geleden sprak mijn voorganger Ellen Putman de woorden: ‘bij het overgaan tot onteigenen is het loket makkelijke oplossingen allang en breed gesloten.’

Ik denk dat we daarnaast mogen concluderen dat het loket ‘natuurrealisatie’ in dit land eigenlijk permanent open moet worden gesteld, om de benodigde vooruitgang te boeken.

Als bestuur dachten we vorig jaar met Strijpen/de Berk een concrete stap te zetten, en nu dient het plan alsnog te worden ingetrokken. Terug naar het bestuursloket dus. Weer een jaar vertraging in een natuurkwestie.

Misschien had de ontstane juridische knoop voorzien moeten worden. Geen idee, ik ben geen jurist en ik wil het ook niet zijn.

Dan liever filosoof.

Misschien kunnen we het zien als een omgekeerde Pyrrhusoverwinning. Een nuttige nederlaag.

De omgevingswet biedt ons en mede-overheden nieuwe en vooral góede mogelijkheden tot samenwerken. Die kansen om sámen door te pakken, moeten we benutten.

Wij roepen de portefeuillehouder dan ook op om alvast vergelijkbare projecten als Strijpen-de Berk te inventariseren en proactief bij het bestemmingsplannen-loket van de gemeenten langs te gaan.

Want laten we wel wezen:

Het instrument ‘onteigening’ zal de Nederlandse overheid in de toekomst ook voor natuur steeds vaker moeten gaan inzetten. Of we het nou leuk vinden of niet. Anders verkrijg je die cruciale gronden gewoon niet.

Laten we in de huidige situatie dus maar blij proberen te zijn dat de betreffende perceeleigenaar tot ‘het gaatje’ wilde gaan.

Of eigenlijk… tot het juridisch loketje.

Dan leren wij ons lesje.

Dank u wel.