Afscheids­speech voor Kees Jan de Vet

De Partij voor de Dieren fractie kent dit waterschap alleen maar met Kees Jan als dijkgraaf. Het zal voor iedereen, maar zeker ook voor ons, ontzettend wennen worden de komende tijd. Wij hebben Kees Jan altijd ervaren als zeer betrokken bij het algemeen bestuur. Richting onze fractie begon dat al toen we nog in campagnetijd zaten, in maart 2019. We hadden een wandeling met de jeugddijkgraaf georganiseerd, en ineens was daar ook de ‘echte’ dijkgraaf. Hij was te nieuwsgierig om ons evenement aan zich voorbij te laten gaan. Maar toen we hem later nog eens uitnodigden, kwam hij niet, want zo is Kees Jan óók: hij vindt het belangrijk om boven de politiek te staan en onpartijdig te zijn. En zo hoort het ook, voeg ik daar graag aan toe.

In de vorige bestuursperiode heb ik wel eens mijn zorgen uitgesproken tegen Kees Jan, zorgen over het democratisch gehalte van ons bestuur. We hadden daar goede gesprekken over en ik voelde me door hem daarin altijd gehoord en serieus genomen. En nog steeds kan ik rekenen op een goed gesprek als ik iets bij hem aankaart.

In de huidige bestuursperiode veranderde er veel, zoals de introductie van burgerleden. De Partij voor de Dieren waardeert het enorm dat Kees Jan de tijd heeft genomen om persoonlijk kennis te maken met onze burgerleden. Ook toen zijn afscheid al was aangekondigd, ging hij nog in op een uitnodiging van onze fractie om aan te sluiten bij het fractieoverleg. Je tot het einde verantwoordelijk blijven voelen en daarnaar handelen, zonder “over je graf” heen te regeren: dat is een kunst, en het dwingt respect af.

Zijn we dan alleen maar lovend en jubelend over Kees Jan? Nou, met een knipoog gooi ik er toch ook een ander soort anekdote in. Dit vond plaats bij de bespreking van de begroting, aan het eind van mijn eerste bestuursperiode. Alle fracties hadden hun stelling over de begroting ingebracht, en het was tijd voor het debat. Helemaal aan het begin nam ik het woord om mijn stelling over de muskusrattenbestrijding te verdedigen. Andere AB-leden gingen erop in en er ontstond een daadwerkelijk debatje, met onder andere de heer Sneep, mevrouw Korst en de heer Knook. De voorzitter wilde het onderwerp tot een afronding brengen, maar dat lukte steeds niet en ik wees erop dat het de vergadering van het AB is en dat wij zelf mogen bepalen wat wij belangrijk vinden. Ik heb mijn bijdrage afgemaakt, en daarna veranderde het onderwerp alsnog, dus uiteindelijk kregen we allebei onze zin.

Kees Jan, de Partij voor de Dieren gaat je missen. En je blijft van harte welkom bij onze waterschapswandelingen.