Bijdrage tactisch plan water­keten

Dank u wel, voorzitter,

Door de zogeheten ‘expeditie’ waterketen ging het net even over piraten en ooglapjes. Gedurende deze avond dacht ik aan een echt grote schurk: Donald Rumsfeld. Hij had het altijd over ‘there are known unknowns & there are unknown unknowns’, en dat geldt ook voor dit waterketenverhaal.

We weten niet precies – en dat kan ook niet helemaal – waar we naartoe gaan en wat er op ons afkomt. Maar wat ik wel meeneem uit deze avond is dat we wél héél duidelijk weten wat de Europese Richtlijn Stedelijk Afvalwater van ons vraagt, dus dat kan een goed handvat bieden om tot beleid te komen.

Verder hebben we gehoord: we hebben noch het geld, noch de elektriciteit om het allemáál te doen, dus we moeten volle bak inzetten op preventiebeleid, want dat gaat ons op de RWZI’s simpelweg kosten schelen. En dat maakt de vervangingsopgave – die er sowieso toch al is gezien de verouderde staat van onze RWZI’s – in elk geval wat behapbaarder.

Verder sluit ik me aan bij mevrouw Gerritsma en meneer Verschuren: we zullen op de RWZI’s zelf energie op moeten gaan wekken, want we kunnen het blijkbaar nergens meer vandaan halen.

In den brede dan, en dat kwam inderdaad ook wel in de presentatie terug, tot slot nog deze oproep: ik denk dat we toe moeten gaan naar de modulair gebouwde, kleinere, snel vervangbare, opschoolbare óf afschaalbare RWZI’s. Dat is ook meteen iets voor richting de volgende Kadernota.