Herdenking overleden AB-lid Jan Slenders

Bijdrage Cynthia Pallandt:

Daags nadat ik het nieuws over Jan had vernomen, zette ik mijn laptop aan. Microsoft Teams startte op en liet de chat zien van een recent fractievoorzittersoverleg, waar Jan digitaal bij aanwezig was terwijl hij op dat moment zichtbaar veel pijn had. Die pijn weerhield hem er niet van om betrokken te zijn bij ons bestuur en ons waterschap, want Jan had een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Verantwoordelijkheid voor ons inhoudelijke werk, en verantwoordelijkheid voor het hooghouden van democratische uitgangspunten. Het laatste berichtje van Jan in die chat was: Ik word geroepen voor het avondmaal, fijne avond! Dat vond ik onbedoelde humor, een voorbeeld van prioriteiten stellen.

Waar ik Jan vooral aan zal herinneren, is heel veel bédoelde humor. Toen het algemeen bestuur in de coronatijd online vergaderde, zag ik Jan vaak met pretoogjes op mijn beeldscherm, en werd die chatfunctie van Teams – of was het toen nog Zoom?- regelmatig gebruikt voor onderonsjes, of om taalkundige adviezen te delen. In een periode waarin het zien van collega’s een 2d-ervaring werd, was dat voor mij van niet te onderschatten waarde. Het was een manier om in verbinding te blijven.

Jan die erover twijfelde om een berichtje over een niet nader te noemen vervuilend bedrijf op Twitter te zetten, waarna hij het naar mij stuurde zodat ik het kon plaatsen. Weer die pretoogjes, toen ik zei dat ik het ook echt had gedaan.

Bijdrage Ludo Maas:

Vroeger, nog niet eens zo heel lang geleden, had Jan Slenders een weelderige, om niet te zeggen wat verfomfaaide haardos. Zijn haar zat zoals hij was. Eigenzinnig. Ook zijn stem paste daarbij, letterlijk en figuurlijk.

Jan was een man vol ideeën. Goede en slechte ideeën, maar vooral, eigen ideeën. Daarmee was hij een voorbeeld voor velen. Hij was een influencer die er écht toe deed. Meermaals ben ik mensen tegengekomen die vol lof over Jan als leraar spraken. Die daarover uit zichzelf begonnen.

Inderdaad is het gemakkelijk je voor te stellen hoe Jan lesgaf. Prikkelend en met veel humor.

Jan lokte op die manier heel bewust uit dat mensen zichzelf werden. Een zeldzame kwaliteit.

Helaas is Jan niet erg oud mogen worden, maar hij heeft de tijd die hij had goed besteed. Ik kijk bijvoorbeeld met plezier terug op de wandeling in april, op een dijk niet ver van zijn huis, waar Jan, nu zonder haar, maar met blitse pet, zichtbaar nog een keertje genoot als AB-lid.

Zijn laatste maanden gingen helaas snel voorbij. Ik had ‘m zó gegund om in oktober naar zijn geliefde Tindersticks te gaan, de Engelse band, waar we vaak samen over spraken.

En altijd sprak Jan dan ook enthousiast over zijn familie.

Want, zoals Cynthia al zei, Jan wist wat werkelijk belangrijk was.

Daarom zeg ik vrij naar de debuutsingle van Tindersticks:

Het is zo'n kort leven

Met zo weinig tijd

Je kent het patroon wel

Borduurwerk in elke richting

Aan elkaar geflanst

Van vreemde vormen en grootte

Neem mijn hand dus maar, dan lopen we er samen doorheen.

Dank je wel Jan.