Houd bij discussie over vispas­seer­baarheid rekening met intrin­sieke waarde van de vissen

Voorzitter, ook de fractie Partij voor de Dieren is tevreden met dit plan en stemt er derhalve mee in. Wel willen wij een zorgpunt aankaarten met betrekking tot de antwoorden op onze technische vragen over vismigratie in de context van dit projectplan.

We herinneren ons dat het DB in juni met trots het project Aanpassen kunstwerken ten behoeve van vismigratie presenteerde, waarbij er gemalen tweezijdig vispasseerbaar zouden worden gemaakt. Toen ik de portefeuillehouder destijds vroeg waarom dit pas de eerste keer was dat kunstwerken in ons beheergebied tweezijdig passeerbaar zouden worden gemaakt, werd het erop gegooid dat dit niet bij alle soorten kunstwerken aan de orde is, maar vooral bij gemalen. Maar wij hebben in ons waterschap ongeveer 230 gemalen. En wij zien ook bij dit project, waar meerdere gemalen bij betrokken zijn, dat er weer niet wordt gekozen voor tweezijdige vispasseerbaarheid. Wat ons betreft betekent ‘visvriendelijk’ dat een vis niet gedood wordt of gewond raakt in een kunstwerk, en dat de vis zijn eigen koers kan bepalen. In het waterbeheerplan komt naar voren dat de keuze om een kunstwerk vispasseerbaar te maken, voornamelijk samenhangt met de kaderrichtlijn water: gaat het om een vismigratieroute of niet? Het mag iedereen duidelijk zijn dat de Partij voor de Dieren veel belang hecht aan het behalen van de doelstellingen uit de Kaderrichtlijn Water. Wij zien vissen echter niet alleen als zwemmende doelstellinkjes; het zijn ook levende wezens met een intrinsieke waarde. Ook in water dat niet als vismigratieroute is aangemerkt, zouden ze niet op een gruwelijke manier om moeten komen in gemalen. Het past niet bij een waterschap met een portefeuille dierenwelzijn om bij vispasseerbaarheid enkel naar doelstellingen te kijken en niet naar de individuen achter de cijfers.

Het lijkt ons daarnaast voor vismigratie, en dus ook voor het behalen van de doelstellingen uit de Kaderrichtlijn Water, goed om waar mogelijk kunstwerken vispasseerbaar te maken. Als je alleen kunstwerken vispasseerbaar maakt op vismigratieroutes, komen er nooit méér vismigratieroutes. Het vispasseerbaar maken op vismigratieroutes zien wij als een minimum, een vanzelfsprekendheid. Meer wateren toegankelijk maken voor vissen en beter voorkomen dat vissen omkomen in gemalen, zorgt voor, jawel, meer (levende) vissen. Dat lijkt ons een streven waar niemand tegen kan zijn. Wij zouden graag zien dat ons waterschap naast het behalen van doelstellingen uit de kaderrichtlijn water óók rekening houdt met de intrinsieke waarde van de vis. Durf breder te denken. Graag vernemen wij ook van de portefeuillehouder dierenwelzijn hoe hij hier tegenaan kijkt.